ข้อคิดเตือนใจ จาก " หญิงไทย ๑๑๑ " บท ๔

รวบรวมจาก Cbox ด้วยความเคารพ

• อุดมการณ์ที่ดีควรตั้งอยู่บนสัจจะความจริง ไม่ใช่ตั้งอยู่บนการตอบสนองความต้องการ อยากได้อะไรก็มองสิ่งนั้นเป็นของดี มีผลประโยชน์ตรงไหนก็มองการนั้นเป็นการประเสริฐ อุดมการณ์ใดยังลำเอียงเข้าข้างตนและพวกพ้อง อุดมการณ์นั้นไม่เป็นสัจจะความจริง สัจจะความจริงต้องเพื่อสรรพสัตว์ทั้งปวง ไม่แบ่งเขา ไม่แบ่งเรา ไม่แบ่งพวกเขา ไม่แบ่งพวกเรา อุดมการณ์ที่ดีควรตั้งอยู่บนสัจจะความจริง เพื่อประโยชน์แก่สรรพสัตว์ทั้งปวง โดยไม่ลำเอียงเข้าข้างใครเพราะความชอบความชัง ไม่ลำเอียงเพราะพวกเราพวกเขา

• ความเย่อหยิ่งจองหองนั้นทำให้ไม่รู้จักตัวเอง นำไปสู่การประเมินตัวเองผิดพลาด ความเย่อหยิ่งจองหองนั้นทำให้ไม่รู้จักผู้อื่น นำไปสู่การประเมินผู้อื่นผิดพลาด ความเย่อหยิ่งจองหองย่อมนำความผิดพลาดใหญ่หลวงมาให้ บัณฑิตทั้งหลายจึงฝึกฝนการอ่อนน้อมถ่อมตน ถ้าไม่รู้จะสู้ด้วยวิธีใด ให้แสดงออกซึ่งความอ่อนน้อมถ่อมตนออกไปก่อน ที่หนักจะกลายเป็นเบา ที่ทุเลาจะเป็นหาย

• ผู้ที่ฉลาดมากจะแสร้งทำเป็นโง่ ถ้าไม่ถึงเวลาอันควรจะไม่แสดงความสามารถออกมา แม้จะถูกสบประมาทก็ไม่ถือเป็นอารมณ์ คนฉลาดถือเป็นโอกาสฝึกตนเมื่อเจอคำดูถูกเหยียดหยาม คำดูถูกเหยียดหยามคือยากำลัง คำยกยอสรรเสริญต่างหากที่ต้องระวังจงหนัก เหมือนถูกยกขึ้นให้ลอยเสี่ยงต่อการตกเจ็บ ความดีชั่วนั้นอยู่ที่ใจเรา หาได้อยู่ที่คำสรรเสริญนินทาไม่

• รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ไม่รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งแพ้สองร้อยครั้ง ถ้าประเมินตัวเองสูงไปก็พลาดท่า ถ้าประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไปก็เดือดร้อน
• จงละชั่วประพฤติดีให้มั่นคง รักษาจิตให้ดีงามอยู่เสมอ แม้จะต้องอยู่ท่ามกลางความชั่วร้าย จงสร้างความดีให้แก่ชาวโลก โดยไม่เรียกร้องผลประโยชน์ตอบแทน จงสร้างความดีอย่างใหญ่หลวง แต่แสดงออกด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน

• คนพูดมากนั้นประเมินได้ง่ายกว่า คนเงียบขรึมนั้นประเมินได้ยาก อย่าทำให้คนเงียบขรึมโกรธ จะระวังตัวได้ยาก ผู้ที่ไม่ค่อยระบายความในใจจะเก็บกดอารมณ์ ถ้าระเบิดออกมาจะแรง จงหลีกเลี่ยงการเป็นศัตรูกับคนเงียบขรึม เลี่ยงได้จงเลี่ยง ประนีประนอมได้จงประนีประนอม อภัยได้จงอภัย

• คนฉลาดจะขวนขวายสร้างมิตร ถ้ามิตรเพิ่มขึ้นคนหนึ่งศัตรูก็ลดไปคนหนึ่ง แต่ความกระด้างถือดีในใจนั้นมักจะทำให้เรื่องพัง จะทำให้แตกแยกง่ายปรองดองยาก ลดมานะละทิฎฐิเสียบ้างชีวิตจะเป็นสุข

• อย่าทำให้คนเสียหน้า อย่ากลั่นแกล้งให้คนอับอาย ยิ่งถ้าไปทำต่อหน้าสาธารณชน เขาจะโกรธเกลียดเราไปตลอดชีวิต เรื่องใดที่ไม่อยากให้ใครมาทำกับเรา เรื่องนั้นอย่าเอาไปทำกับคนอื่น ต่ำต้อยแค่ไหนก็มีหัวใจ อย่าเห็นว่าเขาต่ำต้อยก็กดขี่ตามอำเภอใจ วิบากกรรมนั้นมีจริง ทำอะไรกับใครไว้เดี๋ยวจะเจออย่างนั้น จงเมตตาอารีเห็นอกเห็นใจกัน เขาก็คนเราก็คน เขาและเราต่างก็มีหัวใจ