ทรัพยากรน้ำปัจจัยการผลิตที่สำคัญ

น้ำ คือต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งมวล และเป็นพลังขับเคลื่อนของการพัฒนาที่ไม่เคยหยุด เป็นความสมบูรณ์ของภูมินิเวศน์ เป็นปัจจัยขจัดความยากจนและความหิว เป็นสิ่งจำเป็นของสุขภาพ เป็นสวัสดิการของมนุษย์และสัตว์ การให้ความสำคัญกับน้ำ ถือเป็นความเร่งด่วนของทุกภูมินิเวศน์ ทุกท้องถิ่น ทุกจังหวัด และทุกประเทศในโลกใบนี้

รัฐบาลควรให้การสนับสนุน ในการสร้างความเข้าใจกับหน่วยงานท้องถิ่นและชุมชน โดยพิจารณาถึงความยากจนและความอ่อนแอของภูมินิเวศน์

ในการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ ควรได้รับความเอาใจใส่สนับสนุนอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย แสวงหาความร่วมมือจากทุกภาคส่วน เน้นที่ครัวเรือน ชุมชนและเครือข่าย โดยคำนึงถึงความเป็นธรรมในการแบ่งปันผลประโยชน์ ในมุมมองที่ให้ความสำคัญกับความยากจนและขาดโอกาส ที่จะเข้าถึงทรัพยากรสำคัญที่เป็นปัจจัยการผลิตนี้ การส่งเสริมการมีส่วนร่วมจากผู้มีส่วนได้เสียทั้งมวล จะต้องมีความโปร่งใสและเชื่อถือได้ในทุกขั้นตอน

ความพยายามที่จะสร้างความเข้มแข็งและเพิ่มขีดความสามารถให้กับชุมชน โดยแสวงหาความช่วยเหลือด้านวิชาการและอื่นๆ จากทุกภาคส่วน ในการบริหารจัดการกำกับดูแล การแลกเปลี่ยน วิธีคิด วิธีปฏิบัติที่สร้างสรรค์ที่สอดคล้องกับสภาพของภูมินิเวศน์นั้นๆ ชี้และบอกความสำคัญของน้ำ และสะท้อนออกมาในแผนชีวิตชุมชน เพื่อผลักดันให้เกิดกลยุทธ์การพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อส่งผลต่อความพยายามลดปัญหาความยากจน การบริหารจัดการทรัพยากรนั้น ต้องเหมาะสมกับสิ่งแวดล้อม และสังคมท้องถิ่นรวมถึงผู้ยากไร้

การคำนึงถึงความเหมือนและความแตกต่างกันของภูมินิเวศน์ จะต้องเคารพและรับฟังปัญหาของแต่ละภูมินิเวศน์ ด้วยความตระหนักในความเปราะบางของธรรมชาติแห่งทรัพยากรน้ำ เรียกร้องภาครัฐ, ภาคเอกชน ให้หันมาสนใจและร่วมมือ ยินดีเป็นเครือข่าย สร้างแผนปฏิบัติการเรื่องน้ำกับทุกภาคส่วน เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและส่งเสริมความร่วมมือ
การวางเป้าหมายที่จะพัฒนาการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการ และแผนเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำ ต้องแสวงหาความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเรื่องน้ำ ผู้มีส่วนได้เสีย รวมทั้งผู้บริจาคเอกชน และองค์กรประชาสังคมที่เกี่ยวข้อง ให้เข้ามามีส่วนร่วมในกระบวนการนี้ แสวงหาหน่วยงานที่ทำการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ในเรื่องการพยากรณ์ และติดตามดูแลวัฏจักรของน้ำ ลดการสูญเสียในระบบส่งน้ำ และมาตรการการใช้น้ำ เพื่อตอบสนองต่อการใช้น้ำอย่างคุ้มค่า ให้ความร่วมมือต่อการใช้เทคโนโลยี่ใหม่ๆ ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม แสวงหาวิธีการที่จะเข้าถึงทรัพยากรน้ำของผู้ที่ขาดโอกาส เพื่อสุขภาพอนามัยและการเกษตรที่เป็นธรรม

การผลิตภาคเกษตรกรรมและพัฒนาชนบท เพื่อเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารและขจัดความยากจน การผลิตอาหาร, การเติบโตทางเศรษฐกิจ รายได้ประชาชาติ และความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม จึงจำเป็นต้องมีการบริหารจัดการน้ำแบบยั่งยืน และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำภาคเกษตร การขยายระบบชลประทานในพื้นที่ที่ต้องการ การมีส่วนร่วมการฟื้นฟูและปรับปรุงสิ่งก่อสร้างด้านน้ำที่มีอยู่ การเก็บเกี่ยวประโยชน์จากน้ำอย่างคุ้มค่า การปลูกพืชที่ใช้น้ำน้อยทนทานต่อความแห้งแล้ง การแสวงหาแหล่งกักเก็บน้ำในรูปแบบที่เหมาะสม การประมงน้ำจืดควรได้รับการเอาใจใส่ด้านการปรับปรุงคุณภาพ และปริมาณในแม่น้ำ และการคุ้มครองรวมถึงการฟื้นฟูแหล่งขยายพันธุ์

การแก้ไขป้องกันมลพิษทางน้ำ เพื่อสุขภาพอนามัย เพื่อสิ่งแวดล้อม และคุ้มครองภูมินิเวศน์ ต้องตระหนักถึงภูมิปัญญาดั้งเดิมด้านน้ำ ศึกษาผลกระทบของกิจกรรมชุมชนพื้นที่ต้นน้ำ ที่มีต่อวัฎจักรน้ำทั้งหมด ด้วยการแสวงหาความร่วมมือแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้จากชุมชน สถาบันการศึกษา เพื่อการบริหารจัดการน้ำอย่างถูกต้อง คุ้มค่าและยั่งยืน